Manifeste affirmant le caractère un et divers de la langue d'Oc

#328: Bruno Peiràs -

E quouro disès que

"nòstres parlars entre elis son pròches mas disparièrs : es un fait emai se i a un fum de ponts entre elis. per ieu, afirmar lor unitat es subretot afirmar l'existéncia d'un destin comun, delà de las diferéncias de tala o tala "parladura". La question vertadièra es doncas : deven o pas, en nos apiejant sus çò que fa nòstra unitat puslèu que sus nòstres particularismes, bastir un destin comun ? per ço que tòca a las revendicacions lenguisticas, me sembla que la responsa es "oc"."

vous pode pa que tourna afourti que nautres tabé sèn ourganisa PER L'UNITA, dinc uno Alianço, e per apara un desti coumu.

Per ço que pertoco à'queste "desti coumu", nautres pensan que foudriè parla das formo de LENGO VIVO pulèu que de coustruciu fantasmatico coumo l'oucitan "referenciau": nous sentèn ges de desti coumu emb'uno formo qu'es pa de lengo vivo e que li vesèn ges d'avenidou (ni ges de passat!).

Aqui ço que nous desseparo radicalamen: lou "referenciau" es per nautres un enemi mourtau, amor que vòu remplaça de formo vivo de la lengo. Es lou loup din la fedariè, un cop que seriè dintre, manjariè tout, e avèn agu prou de testemouniage d'aquesto voulounta oucitanisto de remplaça lou "patés " per lou "referenciau".

Per nautres, SE PO PA basti un desti coumun entre nostos fedo e voste loup: sièi segu qu'aurés de clarifica vosto pausiciu raport au referenciau davant que se posque pensa de discuti serious. Tout lou demai, la grafio per esemple, se po discuti : la dignita de la grafio oucitano coumo de la mistralenco se poudriè afourti sens trop de proublemo, li aguèsse pa lou sentimen qu'aquesto "grafio oucitano" es ligado à uno voulounta d'impausa uno "lengo oucitano" en toutes.