Manifeste affirmant le caractère un et divers de la langue d'Oc

PEN afortís que:
1. La literatura a pas ges de confinhs e deu demorar una moneda comuna entre las gents, maudespièch dels tressimacis politics o internacionals.
2. En totas las circonstàncias, e mai que mai en temps de guèrra, las òbras d'art, lo patrimòni de l'umanitat en general, devon pas èsser tocats per la passion nacionala o politica.
3. Los membres del PEN devon en tot temps utilizar l'influéncia qu'an en favor del bon entendement e del respècte mutual entre las nacions; s'engatjan a far tot çò que poiràn per desforviar las asiranças racialas, de classa e nacionalitàrias, e per aparar l'ideal d'una umanitat que viu en patz dins un mond unenc.
4. PEN apara lo principi de la transmission sens entravas de la pensada au dintre de cada nacion e entremitan totas las nacions, e sos membres s'engatjan a s'opausar a quina forma que siá de supression de la libertat d'expression dins lo país e la comunitat que li apertenon, e tanben dins lo mond entièr tant que se pòt. PEN se declara per una premsa liura e s'opausa a tota censura arbitrària en temps de patz. Crei que l'avançada necessària del mond cap a un òrdre politic e economic mai nautament organizat rend indispensabla una liura critica dels govèrns, administracions e institucions. E puèi que la libertat implica una constrencha volontària, los membres s'engatjan a s'opausar a las malafachas d'una premsa liura, coma la publicacion messorguièra, la falsetat e la distorsion deliberada dels faches per de pretzfachs politics e personals